Nikola Tesla
|
(9 juli 1856 - 7 januari 1943) |
Mijn grote voorbeeld onder de uitvinders
en wetenschappers is Nikola Tesla,
een in zijn tijd nogal onbegrepen en omstreden, doch geniaal man.
Wie was Tesla - Uitvindingen - Excentriek
Wie was Nikola
Tesla?
Nikola Tesla (geboren 9/07/1856, te Smiljan, Kroatie, overleden te
New York 7/1/1943) was een Servisch-Amerikaanse
uitvinder en onderzoeker die het roterende magnetisch
veld ontdekte, de basis voor de meeste machines welke gebruik maken van
wisselstroom.
In 1884 emigreerde hij naar de Verenigde Staten en verkocht in 1885 de
patentrechten van zijn systeem van wisselstroomdynamo's, transformatoren en
motoren aan George Westinghouse.
In 1891 vond hij de z.g. Tesla-spoel
uit, een inductiespoel die vooral in de radiotechniek gebruikt werd.
Tesla's familie was van Servische oorsprong, zijn
vader was een orthodoxe priester, zijn moeder was ongeschoold, maar zeer intelligent.
Een dromer, met een poetische inslag, voegde aan deze
eigenschappen zelfdiscipline toe en de zucht naar precisie. Voor zijn loopbaan
als ingenieur studeerde hij aan de Technische Universiteit van Graz, Oostenrijk, en de Universiteit van Praag. In Graz zag hij de eerste Gramme-dynamo,
welke werkte als een generator en, bij omkering, werd het een elektromotor.
Zodoende bedacht hij een manier de voordelen van de wisselstroom te gaan
gebruiken. (In die tijd werd alleen met gelijkstroom gewerkt.)
Later, in Budapest, vormde hij zich een beeld omtrent het roterend magnetisch veld en ontwikkelde plannen
voor een inductiemotor, wat de eerste stap zou worden naar het succesvol
gebruik van de wisselstroom.
Nikola Tesla, hij is zo goed als vergeten. Toch
was hij in zijn tijd minstens zo beroemd als Edison,
die hij waarschijnlijk ook in genialiteit verre overtrof. Marconi,
de uitvinder van de radio, zal iedereen onmiddellijk opdreunen. Maar vrijwel
niemand weet dat Tesla hem voor was geweest, een feit
dat pas na jarenlang slepende processen en na zorgvuldige bestudering van de
octrooiaanvragen door een Amerikaanse rechtbank werd erkend.
Eigenlijk is hij de uitvinder van
de wisselstroom, of beter gezegd: hij was de eerste die een goede methode
ontwierp om er gebruik van te maken. Zijn grootste prestatie op dit gebied was
de inductiemotor of asynchrone motor, die hij al bedacht toen hij zestien was,
maar pas op tweeendertigjarige leeftijd, in 1888, in productie kon brengen.
Verder construeerde hij talloze nieuwe toestellen - dynamo's, een
hoogspanningstransformator (zgn. teslatransformator),
inductiespoelen, condensatoren, lampen, enzovoort. Praktisch heel de huidige
elektriciteitsvoorziening van de wereld komt tot stand met behulp van
toestellen die hij in eerste instantie heeft bedacht.
Zijn naam komt tegenwoordig
hoogstens nog ter sprake als de SI-eenheid van
magnetische inductie, de 'tesla'.
Wanneer men beweert dat
genialiteit grenst aan waanzin, dan klopt dit beslist voor Tesla.
Hij was een kleurrijk figuur en een zonderling. Een opsomming van zijn
eigenaardigheden is even fascinerend als de lijst Griekse schepen met hun
bemanningen aan het begin van de Ilias. Het aantal voorwerpen dat hij
hanteerde, het aantal gerechten van een maaltijd, het aantal happen dat hij
moest nemen om het eten weg te werken, het aantal passen dat hij moest zetten
om een afstand te overbruggen - allemaal moesten ze deelbaar zijn door drie,
was dat niet het geval dan moest de handeling weer van voren af aan beginnen.
In het restaurant waar hij elke dag at, moest zijn tafel gedekt worden met 24
splinternieuwe servetten, die hij een voor een gebruikte om het bestek en de
borden schoon te poetsen. Als er dan een berg gesteven linnen naast hem op de
grond lag kon de maaltijd bijna beginnen - bijna, want eerst diende nog het
aantal kubieke centimeters van de opgediende gerechten berekend te worden,
anders had hij er geen plezier in. En mocht er onverhoopt tijdens de maaltijd
een vlieg op zijn tafel landen, dan moest alles weer verwijderd worden en kon
de hele ceremonie opnieuw beginnen. Boorden en zakdoeken gebruikte
hij maar een keer, elke week kocht hij een nieuwe das, de enige kleuren die hij
tolereerde waren rood en zwart, hij gebruikte nooit een wc waar iemand anders
op gezeten had. Hij was zo vies van alles dat hij op latere leeftijd zelfs geen
handen meer wilde schudden en hij schijnt zijn hele volwassen leven niemand te
hebben gekust. En natuurlijk, zoals alle zonderlingen, praatte hij in zichzelf
- niet zomaar zachtjes voor zich uit mompelen, nee luidop
hele gesprekken voeren en daarbij verschillende stemmen nabootsen, zodat het op
een afstand leek alsof er een heel gezelschap zat te converseren.
Zijn genialiteit bleek al op jonge
leeftijd, vooral door de eenvoud van zijn ideeen. Terwijl
zijn vriendjes allerlei soorten aas uitprobeerden en met dure hengels in de
weer gingen om kikkers te vangen, liet hij gewoon een scherpe haak aan een
touwtje voor de ogen van de beesten bungelen. Ze hapten gretig toe en zo
ving hij de meeste kikkers van allemaal. In die tijd bedacht hij ook het plan
om ter hoogte van de evenaar een ring rond de aarde te bouwen. Eerst moesten er
natuurlijk steigers komen om de constructie te stutten, maar als hij klaar was,
konden ze worden weggehaald en zou de ring door de zwaartekracht op gelijke
afstand van het aardoppervlak blijven zweven. Door een zeker 'slipeffect' zou
hij bovendien iets trager draaien dan de aarde zelf en daarvan kon gebruik
worden gemaakt om zonder energiekosten de wereld rond te reizen. Misschien was
de vertraging zelfs wel te benutten als energiebron.
Hij beschikte over een buitengewoon perceptievermogen.
Statische elektriciteit zag hij als een lichtgevende krans om mensen en
voorwerpen hangen. De poes gaf 'groen licht' als hij hem aaide en de vonken die
van zijn vacht spatten maakten luide knallen. Ook bezat hij het vermogen tot echolokatie (het zogenaamde 'aangezichtszien'):
in een donkere ruimte 'zag' hij de plaats en de vorm van de voorwerpen om hem
heen met zijn voorhoofd . Toen hij een keer ernstig ziek werd en hoge koorts
kreeg, raakten zijn zintuigen als het ware oververhit en ging hij bijna dood
van de indrukken (letterlijk). Als er een vlieg op tafel landde hoorde hij een
doffe klap, het kleinste zonnestraaltje dat zijn ogen trof veroorzaakte een
enorme klap in zijn hoofd, hij werd gek van de stemmen op straat, en de
trillingen van een rijtuig in de verte deden hem ondraaglijk pijn. Nog lang
nadat hij hersteld was van zijn ziekte moest hij al zijn wilskracht bij elkaar
rapen om onder een brug of andere overkoepeling door te lopen omdat hij dan een
enorme druk op zijn hoofd voelde (een soortgelijk symptoom treedt vaak op bij
de ziekte van Parkinson).
Hij leed aan hallucinaties. Hij zag dingen en mensen om
zich heen die er niet waren (zei zijn omgeving) maar die hij niet van echt kon
onderscheiden. Later ging het een beetje over (hij beweerde zelf dat hij ze
door een uiterste wilsinspanning 'verjoeg'), maar hij
bleef in staat de producten van zijn verbeelding zo levendig voor zich te zien
alsof ze werkelijk bestonden. Dat kwam goed van pas bij zijn uitvindingen. De
machines, de apparaten die hij ontwierp zag hij tot in de kleinste details
driedimensionaal voor zich. Hij kon ze van alle kanten bekijken, uit elkaar
nemen, van binnen inspecteren en, in het geval van motoren, laten 'draaien'.
Hij zei dat hij kon voelen of de machine uit het lood stond, of dat er een
onderdeel uit balans was en precies de plek aanwijzen waar de schoen wrong. Als
hij zo enkele 'proefmodellen' had 'uitgeprobeerd' kon met de constructie worden
begonnen - en eureka, het werkte. 'Ever so much more expeditious and efficient' noemde hij deze methode, in tegenstelling tot de
'gewone', die hij maar 'omslachtig' vond.
Uitvindingen van Tesla.
De eenheid van magnetische flux is
naar hem genoemd: de Tesla.
Hij raakte meer en meer gefascineerd door resonantieverschijnselen,
vooral elektrische resonantie. Als je een elektrische stroom in resonantie
brengt, gebeuren er vreemde dingen. Zijn Teslaspoel
is hiervan een sprekend bewijs. Dit is een hoogfrequente transformator, en
spuwt enkel honderden kilovolt uit in het radiofrequent
gebied. De spanning wordt zichtbaar als een soort "corona", een
hoogfrequente ontlading. Zijn kleine modellen produceerden vonken van enkele
tientallen centimeters, de grotere modellen gaven meters lange vonken . Deze
hoogfrequente spanning is niet gevaarlijk, omdat zij aan de oppervlakte van de
huid loopt (skin-effect) en daardoor geen schade
veroorzaakt. Tesla liet lange vonken aan zijn vingers
ontsnappen als demonstratie.
De Teslaspoel is in principe een hoogfrequente transformator.De primaire wikkeling vormt een serie-resonantiekring waarin de spanning zo hoog mogelijk wordt opgevoerd. Bij de ontlading over de vonkenbrug ontstaan zeer grote stromen, welke zeer hoge spanningen teweegbrengen in de secundaire spoel.
Het idee om elektrische stroom via
de aarde te sturen, een excellente geleider, was ook zijn idee. Daarom hebben
we nu aan elke stekker een derde pin: de aardingspin.
De grond werd door hem ook lang als een "geleider" gebruikt.
Wat bij Tesla
opvalt is zijn grote gevoelsmatige begrip van het
fenomeen elektriciteit, met name dat van de elektrische resonantie, waardoor
hij elektriciteit effectief kon maken door er op zeer verfijnde wijze mee om te
gaan. In Tesla s jonge jaren, de jaren 70 van de 19e
eeuw, zag men elektriciteit nog als een gevaarlijke occulte kracht, waar je
eigenlijk weinig mee kon. Men kon elektriciteit alleen fysiek denken, van A
naar B. Dit heet gelijkstroom; het behoeft hele dikke
kabels doordat de stroom zich vooral in hitte omzet. Wisselstroom heeft dit
probleem niet. Het werd algemeen onmogelijk geacht een
motor op wisselstroom te laten draaien. Tesla echter
ontwierp deze op jonge leeftijd en legde hiermee de grondslag voor ons huidige
elektriciteitsnetwerk. Ook de radio en bijna alle essentiele onderdelen van
onze huishoudapparatuur zijn van zijn hand.
Er is echter nog veel meer - Tesla experimenteerde met afstandsbediening, neonlicht,
plasmabollen en rontgen -straling lang voordat die officieel uitgevonden zijn,
en had van al deze dingen werkende modellen. Hij deed dingen die ook nu nog
niemand kan en ook niemand begrijpt. Sommige van zijn tijdgenoten dachten
serieus dat hij van Mars kwam. Rond 1900 was hij wereldberoemd; zijn faam
verging echter even snel als dat hij die verworven had. Dit enerzijds doordat
zijn uitvindingen zo futuristisch waren dat ze het voorstellingsvermogen van
zijn tijdgenoten te boven gingen, anderzijds doordat Tesla
vertikte belangstelling op te brengen voor de zakelijke kant van zijn
werkzaamheden.
In 1900 begon hij aan wat hij als
zijn levenswerk beschouwde, een wereldwijd systeem voor draadloze verzending
van beeld, geluid en energie: het Wardenclyffe
project. Dit vereiste grote investeringen. Tesla
kreeg van JP Morgan het geld om te beginnen, hield
zich echter verder niet bezig met het zoeken naar meer geldschieters of het
commercialiseren van het kleinere werk (waarmee hij steenrijk had kunnen
worden), bezeten als hij was van het najagen van zijn grote wereldsysteem. Het
project strandde. Verder waren sommige uitvindingen die hij later deed zo
revolutionair dat het hele takken van industrie overbodig maakte, die inmiddels, op basis van zijn vroegere uitvindingen, waren
opgezet. Het spreekt vanzelf dat die industrie zich niet om zeep liet helpen.
Verder was Thomas Edison zijn gezworen vijand en
concurrent; Edison won de publicitaire slag, omdat Tesla zich ook hiermee niet wenste bezig te houden.
Het Wardenclyffe
project
De eerste kans hiervoor kreeg hij
in Colorado, bij Pike s Peak, een belangrijk landschapspunt voor Noord-Amerika.De
grond is daar extreem geladen en er vinden heel veel onweersbuien plaats. Tesla produceerde hier in 1899 grote bliksems en
bolbliksems, en ontdekte de frequentie van het elektromagnetische veld van de
aarde zelf. Ook vond hij uit hoe deze te gebruiken voor het transporteren of
gericht geleiden van elektriciteit. Het lukte hem 200 lampen van 40 watt zonder
bedrading te laten branden op 32 kilometer afstand.
De Wardenclyffe Tower
Hierna begon hij aan het hierboven
genoemde Wardenclyffe-project. Het lag in Tesla s bedoeling om over de wereld verspreid
een vijftal torens te bouwen, te weten New York, Amsterdam,
Japan, alsmede twee op de noord- en zuidpool.
Hierdoor zou een wereldwijd draadloos transportsysteem van elektriciteit
gecreeerd worden, op basis van vrijwel gratis elektriciteit uit de aarde. Naar
eigen zeggen zou zo de gehele aarde worden omgevormd in een reusachtig brein,
sensitief in al zijn delen.
Er is slechts een van deze torens gebouwd op Wardenclyffe,
Long Island. Deze zou een soort gecontroleerde
kortsluiting (oscillatie) tot stand brengen tussen de hogere luchtlagen en de
onderaardse elektromagnetische sfeer. De toren was tot 90 meter diep met
ijzeren buizen verankerd in de aarde, en had een koperen kop.
De toren werd in 1903 getest: dit
ging gepaard met het in brand steken van hogere luchtlagen (wat boven de oceaan
te zien was), gekleurde bliksems, en een spookachtig blauw licht dat om de
lichamen van de toeschouwers speelde. Hoe gevaarlijk dit was is moeilijk te
overzien; het project kon door tal van moeilijkheden niet doorgezet worden, en
op een dag in 1908 ontruimde Tesla zonder nader
genoemde redenen de Wardenclyffe-werkplaats.
Onbegrepen
uitvindingen
Tesla heeft enige buitengewone aparaten nagelaten
die werken volgens voor de moderne natuurkunde volkomen onbegrijpelijke
principes. Het gaat om een ether-electronen-generator
(een metalen bol die onophoudelijk stroom produceert), vervolgens om een motor
die werkt op zwaartekrachtgolven afkomstig van de planeten van ons
zonnestelsel. De motor begint vanzelf te draaien op een precies vaststaand
tijdstip in het jaar, reagerend op een bepaalde constellatie van planeten.
Wanneer zijn resonantieperiode is verstreken houdt de motor weer op met
draaien. Bovendien heeft Tesla een zweeftoestel
nagelaten, een metalen schijf met antizwaartekrachtseigenschappen,
die altijd op hetzelfde niveau zweeft.
Vrije Energie
De ether-electronengenerator
toont aan dat elektriciteit ook op een andere wijze kan worden opgewekt dan met
de huidige coventionele methoden waarbij over het
algemeen natuurlijke brandstoffen worden omgezet in warmte en stoom voor het
aandrijven van een elelctriche generator. Ook het
werk van T. Henry Moray
ondersteunt deze visie. Deze uitvinder, die al halfgeleiders gebruikte nog
voordat ze officieel waren ontdekt, bouwde een apparaat waarmee hij een
vermogen van 50 KiloWatt uit de ether trok (vrije
energie dus).
Kirlian-Fotografie
Alhoewel met behulp va een Teslatrafo (in eerste
instantie en als zodanig) geen vrije energie kan worden gegenereerd zijner wel
een aantal andere interessante toepassingen van de hoogfrequente hoogspanningen
die met het apparaat kunnen worden opgewekt. Zo is er de Kilian-fotografie,
een methode waarmee o.a. de menselijke aura kan worden gefotografeerd.
Halverwege de 70er jaren is de interesse voor dit onderwerp heel groot onder
psychologen, psychiaters en biologen die deze techniek beschouwen als een
unieke wijze voor de waarneming van energievelden die samenhangen met levende
wezens of onderdelen daarvan, zoals een boomblad. Er zijn vele gefundeerde
aanwijzingen dat de intensiteit en het karakter van de energie-uitstraling
sterk afhankelijk zijn van de mentale, emotionele en fysieke
gezondheidstoestand van het subject dat word gefotografeerd. Dit heeft enkelen
ertoe aangezet nieuwe soorten energie-uitstralingen van het lichaam te
postuleren. De Sovjets noemen deze nieuwe energie bioplasmische energie of kortweg bioplasma's.
Waterzuivering
Een andere toepassing van
hoogfrequente hoogspanning is het zuiveren van water. Met
name in Europa is voor de behandeling van drinkwater lange tijd gebruik
gemaakt van ozon dat is gesynthetiseerd met behulp van corona, een zachte,
blauwachtige, hoogfrequente hoogspanningsontlading. De effectiviteit van ozon
komt voort uit het oxiderend vermogen. Echter, de
directe werking van corona op water schijnt ongeveer dezelfde chemische en
bacteriologische veranderingen teweeg te brengen als ozon met dit verschil dat
de coronawerking een krachtiger uitwerking heeft. Tenslotte
wordt hier een toepassing, van hoogfrequente hoogspanningen genoemd die
momenteel in Nederland opgang maakt. We hebben het over de Multiple-Wave Oscillator (MWO), welke oorspronkelijk
bedacht door Lakhovsky. Met behulp van Tesla lukte het Lakhovsky een
toestel te bouwen dat een electrisch veld genereert
met een enorme hoeveelheid frequenties. Elke levende cel, elk orgaan, elke
zenuw en elk weefsel dat in dit veld wordt geplaatst, kan z'n
eigenfrequentie vinden en in resonantie meetriller. Sinds
1931 is de MWO met name in de behandeling van vele
ziekten, inclusief kanker. Nog nooit zijn er schadelijke effecten voor
patienten gerapporteerd, in tegenstelling tot het gebruik van Rontgenstraling.
Een van de mogelijke inrichtingen MWO bestaat uit een zender en een ontvangende
resonator, welke beide dusdanig zijn opgeteld dat in hun onmiddellijke
nabijheid een, electromagnetisch veld wordt
gecreeerd. De te behandelen patient wordt tussen twee toestellen geplaatst. De
duur van de behandeling en het aantal behandelingen is afhankelijk van de aard
van de ziekte. De MWO kan geen kwalijke, beschadigende effecten op de patient
hebben aangezien de opgewekte straling een electrostatisch
karakter heeft. Celweefsel kan dus niet oververhit worden of verbranden, zoals
het geval is met Rontgenstraling. De kennis van de MWO-apparatuur
is, net als die van de Teslatechnieken, lange tijd
onderdrukt geweest maar wordt momenteel op commerciele
basis gebouwd. Voor al de bovenstaande toepassingen is het noodzakelijk over
een goed werkende Tesla-transformator te beschikken.
Momenteel is er voldoende over de techniek van deze trafo bekend om een
dergelijke machine naar bevrediging te kunnen bouwen. Genoemde toepassingen van
hoogfrequente hoogspanningen zijn veelbelovend voor de volksgezondheid.
Altijd is Tesla
doorgegaan met het doen van uitvindingen ; ook hield hij zich bezig met het
leggen van radiocontact met andere planeten en de ontwikkeling van
mensvriendelijker oorlogstuig. De aansluiting met de buitenwereld
kwam echter niet meer tot stand.
Tesla, geniaal of gek?
Hier volgen enkele fragmenten die
erop wijzen dat Nikola Tesla
niet alleen geniaal was, maar wellicht ook een beetje gek.
Tesla beschikte over een buitengewoon perceptievermogen. Statische
elektriciteit zag hij als een lichtgevende krans om mensen en voorwerpen
hangen. De poes gaf 'groen licht' als hij hem aaide en de vonken die van zijn
vacht spatten maakten luide knallen. Ook bezat hij het vermogen tot echolokatie (het zogenaamde 'aangezichtszien'):
in een donkere ruimte 'zag' hij de plaats en de vorm van de voorwerpen om hem
heen met zijn voorhoofd . Toen hij een keer ernstig ziek werd en hoge koorts
kreeg, raakten zijn zintuigen als het ware oververhit en ging hij bijna dood
van de indrukken (letterlijk). Als er een vlieg op tafel landde hoorde hij een
doffe klap, het kleinste zonnestraaltje dat zijn ogen trof veroorzaakte een
enorme klap in zijn hoofd, hij werd gek van de stemmen op straat, en de trillingen
van een rijtuig in de verte deden hem ondraaglijk pijn. Nog lang nadat hij
hersteld was van zijn ziekte moest hij al zijn wilskracht bij elkaar rapen om
onder een brug of andere overkoepeling door te lopen omdat hij dan een enorme
druk op zijn hoofd voelde (een soortgelijk symptoom treedt vaak op bij de
ziekte van Parkinson - zie Awakenings
van Oliver Sacks).
Hij leed aan hallucinaties. Hij
zag dingen en mensen om zich heen die er niet waren (zei zijn omgeving) maar
die hij niet van echt kon onderscheiden. Later ging het een
beetje over (hij beweerde zelf dat hij ze door een uiterste wilsinpanning
'verjoeg'), maar hij bleef in staat de produkten van
zijn verbeelding zo levendig voor zich te zien alsof ze werkelijk bestonden
(een soortgelijk vermogen bezat ook de 'geheugenkunstenaar' die door de
Russische neuropsycholoog A.R. Luria werd
beschreven).
Tesla
voerde in 1899 experimenten uit in Colorado Springs met een behoorlijk groot formaat radio-ontvanger
omdat hij was gefascineerd van de manier waarop de bliksemflitsen zich bewogen
in onweersbuien. Hij probeerde een manier uit te vinden om de energie van
onweersbuien onder controle te brengen. Op een avond ontving hij, wat hij
noemde regelmatige signalen. Je weet wel zoals beep
beep beep. Niet de
normale atmosferische storing die je bij onweersbuien en bliksem hoort. Hij
vroeg zich in die tijd af of hij luisterde naar een planeet die een andere
planeet groette, zoals hij het omschreef. Vanaf die tijd werd het min of meer
een obsessie van hem om steeds maar weer betere radio ontvangers te bouwen om
te kijken of hij opnieuw kon ontvangen wat hij eerder hoorde. Hij kwam op een
punt waarop hij beweerde dat hij werkelijk de overdracht van stemmen ontving.
Hij zei dat het klonk alsof mensen over en weer spraken met elkaar. Hij maakte
aantekeningen en zei dat hij werkelijk intelligente wezens van een andere
planeet met elkaar hoorde praten, maar hij zei niet in welke taal dat was.( Tim Swartz)
Op het laatst van zijn leven kwam Tesla alleen nog maar zijn hotelkamer uit om, aangestaard
door de andere gasten, zijn excentrieke maaltijden te eten en de duiven te
voeren in het park. Daar stond hij dan vaak urenlang onbeweeglijk stram
rechtop, als een standbeeld, met een hand uitgestrekt en van top tot teen bedekt
met duiven.
Zou hij met zijn diepe intellect
en vlijmscherpe perceptie in staat zijn geweest het moment aan te voelen waarop
zijn creatieve gaven hem verlieten? Het antwoord is ja. Maar lees welke
(verhulde) vorm dat bij hem aannam:
Ik heb jarenlang duiven gevoerd,
duizenden. Maar er was een duif, een prachtige vogel, zuiver wit met lichtgrijze
puntjes op zijn vleugels, die anders was. Het was een vrouwtje. Ik zou die duif
overal herkennen. Waar ik ook was, die duif kwam naar me toe. Ik hoefde alleen
maar te wensen dat ze kwam en haar te roepen en dan vloog ze naar me toe. Ze
begreep me en ik begreep haar. Ik hield van die duif. Ja, ik hield van haar
zoals een man van een vrouw houdt en zij hield van mij. Als ze ziek was, wist
ik het direct. Dan kwam ze naar mijn kamer en bleef ik dagen bij haar. Ik
verzorgde haar tot ze weer helemaal beter was. Die duif was de lust van mijn
leven. Als zij me nodig had, dan deed niets er nog toe. Zolang ik haar had, had
ik een doel in mijn leven. Toen, op een nacht terwijl ik in het donker op bed
lag en zoals gewoonlijk over problemen nadacht, vloog ze door het open raam
naar binnen en ging op mijn bureau zitten. Ik wist dat ze me nodig had; ze
wilde me iets belangrijks vertellen, dus ik stond op en ging naar haar toe.
Toen ik haar zag wist ik wat ze me wilde vertellen - dat ze doodging. En toen, terwijl haar boodschap me bereikte, scheen er een
licht uit haar ogen - krachtige lichtstralen. Ja, het was echt licht, een
krachtig, duizelingwekkend, verblindend licht, veel intenser dan ik ooit met
mijn grootste laboratoriumlampen heb geproduceerd. Toen die duif stierf,
verdween er iets uit mijn leven. Tot die tijd had ik altijd met zekerheid
geweten dat ik mijn werk zou voltooien, hoe ambitieus mijn programma ook was.
Maar toen dat uit mijn leven verdween, wist ik dat mijn levenswerk voorbij
was.(N.Tesla)
Op 7 januari 1943 stierf hij in
zijn hotelkamer. De volgende dag pas werd hij gevonden. In zijn kamer bewaarde
hij een doos waarvan hij steeds gezegd had dat er een dodelijk wapen inzat dat
bij het optillen van het deksel zou afgaan en heel New York
verwoesten. Ze openden de doos en er bleek niets in te zitten.