Nikola Tesla

Nikola Tesla

 

(9 juli 1856 - 7 januari 1943)

Mijn grote voorbeeld onder de uitvinders en wetenschappers is Nikola Tesla, een in zijn tijd nogal onbegrepen en omstreden, doch geniaal man.

Wie was Tesla - Uitvindingen - Excentriek

Wie was Nikola Tesla?

Nikola Tesla (geboren 9/07/1856, te Smiljan, Kroatie, overleden te New York 7/1/1943) was een Servisch-Amerikaanse uitvinder en onderzoeker die het roterende magnetisch veld ontdekte, de basis voor de meeste machines welke gebruik maken van wisselstroom.
 In 1884 emigreerde hij naar de Verenigde Staten en verkocht in 1885 de patentrechten van zijn systeem van wisselstroomdynamo's, transformatoren en motoren aan George Westinghouse. In 1891 vond hij de z.g. Tesla-spoel uit, een inductiespoel die vooral in de radiotechniek gebruikt werd.
Tesla's familie was van Servische oorsprong, zijn vader was een orthodoxe priester, zijn moeder was ongeschoold, maar zeer intelligent. Een dromer, met een poetische inslag, voegde aan deze eigenschappen zelfdiscipline toe en de zucht naar precisie. Voor zijn loopbaan als ingenieur studeerde hij aan de Technische Universiteit van Graz, Oostenrijk, en de Universiteit van Praag. In Graz zag hij de eerste Gramme-dynamo, welke werkte als een generator en, bij omkering, werd het een elektromotor. Zodoende bedacht hij een manier de voordelen van de wisselstroom te gaan gebruiken. (In die tijd werd alleen met gelijkstroom gewerkt.)
 Later, in Budapest, vormde hij zich een beeld omtrent het roterend magnetisch veld en ontwikkelde plannen voor een inductiemotor, wat de eerste stap zou worden naar het succesvol gebruik van de wisselstroom.

Nikola Tesla, hij is zo goed als vergeten. Toch was hij in zijn tijd minstens zo beroemd als Edison, die hij waarschijnlijk ook in genialiteit verre overtrof. Marconi, de uitvinder van de radio, zal iedereen onmiddellijk opdreunen. Maar vrijwel niemand weet dat Tesla hem voor was geweest, een feit dat pas na jarenlang slepende processen en na zorgvuldige bestudering van de octrooiaanvragen door een Amerikaanse rechtbank werd erkend.

 

Eigenlijk is hij de uitvinder van de wisselstroom, of beter gezegd: hij was de eerste die een goede methode ontwierp om er gebruik van te maken. Zijn grootste prestatie op dit gebied was de inductiemotor of asynchrone motor, die hij al bedacht toen hij zestien was, maar pas op tweeendertigjarige leeftijd, in 1888, in productie kon brengen. Verder construeerde hij talloze nieuwe toestellen - dynamo's, een hoogspanningstransformator (zgn. teslatransformator), inductiespoelen, condensatoren, lampen, enzovoort. Praktisch heel de huidige elektriciteitsvoorziening van de wereld komt tot stand met behulp van toestellen die hij in eerste instantie heeft bedacht.

 

Zijn naam komt tegenwoordig hoogstens nog ter sprake als de SI-eenheid van magnetische inductie, de 'tesla'.

 

Wanneer men beweert dat genialiteit grenst aan waanzin, dan klopt dit beslist voor Tesla. Hij was een kleurrijk figuur en een zonderling. Een opsomming van zijn eigenaardigheden is even fascinerend als de lijst Griekse schepen met hun bemanningen aan het begin van de Ilias. Het aantal voorwerpen dat hij hanteerde, het aantal gerechten van een maaltijd, het aantal happen dat hij moest nemen om het eten weg te werken, het aantal passen dat hij moest zetten om een afstand te overbruggen - allemaal moesten ze deelbaar zijn door drie, was dat niet het geval dan moest de handeling weer van voren af aan beginnen. In het restaurant waar hij elke dag at, moest zijn tafel gedekt worden met 24 splinternieuwe servetten, die hij een voor een gebruikte om het bestek en de borden schoon te poetsen. Als er dan een berg gesteven linnen naast hem op de grond lag kon de maaltijd bijna beginnen - bijna, want eerst diende nog het aantal kubieke centimeters van de opgediende gerechten berekend te worden, anders had hij er geen plezier in. En mocht er onverhoopt tijdens de maaltijd een vlieg op zijn tafel landen, dan moest alles weer verwijderd worden en kon de hele ceremonie opnieuw beginnen. Boorden en zakdoeken gebruikte hij maar een keer, elke week kocht hij een nieuwe das, de enige kleuren die hij tolereerde waren rood en zwart, hij gebruikte nooit een wc waar iemand anders op gezeten had. Hij was zo vies van alles dat hij op latere leeftijd zelfs geen handen meer wilde schudden en hij schijnt zijn hele volwassen leven niemand te hebben gekust. En natuurlijk, zoals alle zonderlingen, praatte hij in zichzelf - niet zomaar zachtjes voor zich uit mompelen, nee luidop hele gesprekken voeren en daarbij verschillende stemmen nabootsen, zodat het op een afstand leek alsof er een heel gezelschap zat te converseren.

 

Zijn genialiteit bleek al op jonge leeftijd, vooral door de eenvoud van zijn ideeen. Terwijl zijn vriendjes allerlei soorten aas uitprobeerden en met dure hengels in de weer gingen om kikkers te vangen, liet hij gewoon een scherpe haak aan een touwtje voor de ogen van de beesten bungelen. Ze hapten gretig toe en zo ving hij de meeste kikkers van allemaal. In die tijd bedacht hij ook het plan om ter hoogte van de evenaar een ring rond de aarde te bouwen. Eerst moesten er natuurlijk steigers komen om de constructie te stutten, maar als hij klaar was, konden ze worden weggehaald en zou de ring door de zwaartekracht op gelijke afstand van het aardoppervlak blijven zweven. Door een zeker 'slipeffect' zou hij bovendien iets trager draaien dan de aarde zelf en daarvan kon gebruik worden gemaakt om zonder energiekosten de wereld rond te reizen. Misschien was de vertraging zelfs wel te benutten als energiebron.


Hij beschikte over een buitengewoon perceptievermogen. Statische elektriciteit zag hij als een lichtgevende krans om mensen en voorwerpen hangen. De poes gaf 'groen licht' als hij hem aaide en de vonken die van zijn vacht spatten maakten luide knallen. Ook bezat hij het vermogen tot echolokatie (het zogenaamde 'aangezichtszien'): in een donkere ruimte 'zag' hij de plaats en de vorm van de voorwerpen om hem heen met zijn voorhoofd . Toen hij een keer ernstig ziek werd en hoge koorts kreeg, raakten zijn zintuigen als het ware oververhit en ging hij bijna dood van de indrukken (letterlijk). Als er een vlieg op tafel landde hoorde hij een doffe klap, het kleinste zonnestraaltje dat zijn ogen trof veroorzaakte een enorme klap in zijn hoofd, hij werd gek van de stemmen op straat, en de trillingen van een rijtuig in de verte deden hem ondraaglijk pijn. Nog lang nadat hij hersteld was van zijn ziekte moest hij al zijn wilskracht bij elkaar rapen om onder een brug of andere overkoepeling door te lopen omdat hij dan een enorme druk op zijn hoofd voelde (een soortgelijk symptoom treedt vaak op bij de ziekte van Parkinson).


Hij leed aan hallucinaties. Hij zag dingen en mensen om zich heen die er niet waren (zei zijn omgeving) maar die hij niet van echt kon onderscheiden. Later ging het een beetje over (hij beweerde zelf dat hij ze door een uiterste wilsinspanning 'verjoeg'), maar hij bleef in staat de producten van zijn verbeelding zo levendig voor zich te zien alsof ze werkelijk bestonden. Dat kwam goed van pas bij zijn uitvindingen. De machines, de apparaten die hij ontwierp zag hij tot in de kleinste details driedimensionaal voor zich. Hij kon ze van alle kanten bekijken, uit elkaar nemen, van binnen inspecteren en, in het geval van motoren, laten 'draaien'. Hij zei dat hij kon voelen of de machine uit het lood stond, of dat er een onderdeel uit balans was en precies de plek aanwijzen waar de schoen wrong. Als hij zo enkele 'proefmodellen' had 'uitgeprobeerd' kon met de constructie worden begonnen - en eureka, het werkte. 'Ever so much more expeditious and efficient' noemde hij deze methode, in tegenstelling tot de 'gewone', die hij maar 'omslachtig' vond.

 

 

Uitvindingen van Tesla.

 

De eenheid van magnetische flux is naar hem genoemd: de Tesla.

  

Hij raakte meer en meer gefascineerd door resonantieverschijnselen, vooral elektrische resonantie. Als je een elektrische stroom in resonantie brengt, gebeuren er vreemde dingen. Zijn Teslaspoel is hiervan een sprekend bewijs. Dit is een hoogfrequente transformator, en spuwt enkel honderden kilovolt uit in het radiofrequent gebied. De spanning wordt zichtbaar als een soort "corona", een hoogfrequente ontlading. Zijn kleine modellen produceerden vonken van enkele tientallen centimeters, de grotere modellen gaven meters lange vonken . Deze hoogfrequente spanning is niet gevaarlijk, omdat zij aan de oppervlakte van de huid loopt (skin-effect) en daardoor geen schade veroorzaakt. Tesla liet lange vonken aan zijn vingers ontsnappen als demonstratie.

De Teslaspoel is in principe een hoogfrequente transformator.De primaire wikkeling vormt een serie-resonantiekring waarin de spanning zo hoog mogelijk wordt opgevoerd. Bij de ontlading over de vonkenbrug ontstaan zeer grote stromen, welke zeer hoge spanningen teweegbrengen in de secundaire spoel.

 

Het idee om elektrische stroom via de aarde te sturen, een excellente geleider, was ook zijn idee. Daarom hebben we nu aan elke stekker een derde pin: de aardingspin. De grond werd door hem ook lang als een "geleider" gebruikt.

 

Wat bij Tesla opvalt is zijn grote gevoelsmatige begrip van het fenomeen elektriciteit, met name dat van de elektrische resonantie, waardoor hij elektriciteit effectief kon maken door er op zeer verfijnde wijze mee om te gaan. In Tesla s jonge jaren, de jaren 70 van de 19e eeuw, zag men elektriciteit nog als een gevaarlijke occulte kracht, waar je eigenlijk weinig mee kon. Men kon elektriciteit alleen fysiek denken, van A naar B. Dit heet gelijkstroom; het behoeft hele dikke kabels doordat de stroom zich vooral in hitte omzet. Wisselstroom heeft dit probleem niet. Het werd algemeen onmogelijk geacht een motor op wisselstroom te laten draaien. Tesla echter ontwierp deze op jonge leeftijd en legde hiermee de grondslag voor ons huidige elektriciteitsnetwerk. Ook de radio en bijna alle essentiele onderdelen van onze huishoudapparatuur zijn van zijn hand.

 

Er is echter nog veel meer - Tesla experimenteerde met afstandsbediening, neonlicht, plasmabollen en rontgen -straling lang voordat die officieel uitgevonden zijn, en had van al deze dingen werkende modellen. Hij deed dingen die ook nu nog niemand kan en ook niemand begrijpt. Sommige van zijn tijdgenoten dachten serieus dat hij van Mars kwam. Rond 1900 was hij wereldberoemd; zijn faam verging echter even snel als dat hij die verworven had. Dit enerzijds doordat zijn uitvindingen zo futuristisch waren dat ze het voorstellingsvermogen van zijn tijdgenoten te boven gingen, anderzijds doordat Tesla vertikte belangstelling op te brengen voor de zakelijke kant van zijn werkzaamheden.

 

neonbuis

 

In 1900 begon hij aan wat hij als zijn levenswerk beschouwde, een wereldwijd systeem voor draadloze verzending van beeld, geluid en energie: het Wardenclyffe project. Dit vereiste grote investeringen. Tesla kreeg van JP Morgan het geld om te beginnen, hield zich echter verder niet bezig met het zoeken naar meer geldschieters of het commercialiseren van het kleinere werk (waarmee hij steenrijk had kunnen worden), bezeten als hij was van het najagen van zijn grote wereldsysteem. Het project strandde. Verder waren sommige uitvindingen die hij later deed zo revolutionair dat het hele takken van industrie overbodig maakte, die inmiddels, op basis van zijn vroegere uitvindingen, waren opgezet. Het spreekt vanzelf dat die industrie zich niet om zeep liet helpen. Verder was Thomas Edison zijn gezworen vijand en concurrent; Edison won de publicitaire slag, omdat Tesla zich ook hiermee niet wenste bezig te houden.

 

Het Wardenclyffe project

De eerste kans hiervoor kreeg hij in Colorado, bij Pike s Peak, een belangrijk landschapspunt voor Noord-Amerika.De grond is daar extreem geladen en er vinden heel veel onweersbuien plaats. Tesla produceerde hier in 1899 grote bliksems en bolbliksems, en ontdekte de frequentie van het elektromagnetische veld van de aarde zelf. Ook vond hij uit hoe deze te gebruiken voor het transporteren of gericht geleiden van elektriciteit. Het lukte hem 200 lampen van 40 watt zonder bedrading te laten branden op 32 kilometer afstand.

 


De Wardenclyffe Tower

 

Hierna begon hij aan het hierboven genoemde Wardenclyffe-project. Het lag in Tesla s bedoeling om over de wereld verspreid een vijftal torens te bouwen, te weten New York, Amsterdam, Japan, alsmede twee op de noord- en zuidpool. Hierdoor zou een wereldwijd draadloos transportsysteem van elektriciteit gecreeerd worden, op basis van vrijwel gratis elektriciteit uit de aarde. Naar eigen zeggen zou zo de gehele aarde worden omgevormd in een reusachtig brein, sensitief in al zijn delen.
Er is slechts een van deze torens gebouwd op Wardenclyffe, Long Island. Deze zou een soort gecontroleerde kortsluiting (oscillatie) tot stand brengen tussen de hogere luchtlagen en de onderaardse elektromagnetische sfeer. De toren was tot 90 meter diep met ijzeren buizen verankerd in de aarde, en had een koperen kop.

De toren werd in 1903 getest: dit ging gepaard met het in brand steken van hogere luchtlagen (wat boven de oceaan te zien was), gekleurde bliksems, en een spookachtig blauw licht dat om de lichamen van de toeschouwers speelde. Hoe gevaarlijk dit was is moeilijk te overzien; het project kon door tal van moeilijkheden niet doorgezet worden, en op een dag in 1908 ontruimde Tesla zonder nader genoemde redenen de Wardenclyffe-werkplaats.

 

Onbegrepen uitvindingen

 

Tesla heeft enige buitengewone aparaten nagelaten die werken volgens voor de moderne natuurkunde volkomen onbegrijpelijke principes. Het gaat om een ether-electronen-generator (een metalen bol die onophoudelijk stroom produceert), vervolgens om een motor die werkt op zwaartekrachtgolven afkomstig van de planeten van ons zonnestelsel. De motor begint vanzelf te draaien op een precies vaststaand tijdstip in het jaar, reagerend op een bepaalde constellatie van planeten. Wanneer zijn resonantieperiode is verstreken houdt de motor weer op met draaien. Bovendien heeft Tesla een zweeftoestel nagelaten, een metalen schijf met antizwaartekrachtseigenschappen, die altijd op hetzelfde niveau zweeft.

 

 

 

Vrije Energie

 

De ether-electronengenerator toont aan dat elektriciteit ook op een andere wijze kan worden opgewekt dan met de huidige coventionele methoden waarbij over het algemeen natuurlijke brandstoffen worden omgezet in warmte en stoom voor het aandrijven van een elelctriche generator. Ook het werk van T. Henry Moray ondersteunt deze visie. Deze uitvinder, die al halfgeleiders gebruikte nog voordat ze officieel waren ontdekt, bouwde een apparaat waarmee hij een vermogen van 50 KiloWatt uit de ether trok (vrije energie dus).

 

Kirlian-Fotografie

 

Alhoewel met behulp va een Teslatrafo (in eerste instantie en als zodanig) geen vrije energie kan worden gegenereerd zijner wel een aantal andere interessante toepassingen van de hoogfrequente hoogspanningen die met het apparaat kunnen worden opgewekt. Zo is er de Kilian-fotografie, een methode waarmee o.a. de menselijke aura kan worden gefotografeerd. Halverwege de 70er jaren is de interesse voor dit onderwerp heel groot onder psychologen, psychiaters en biologen die deze techniek beschouwen als een unieke wijze voor de waarneming van energievelden die samenhangen met levende wezens of onderdelen daarvan, zoals een boomblad. Er zijn vele gefundeerde aanwijzingen dat de intensiteit en het karakter van de energie-uitstraling sterk afhankelijk zijn van de mentale, emotionele en fysieke gezondheidstoestand van het subject dat word gefotografeerd. Dit heeft enkelen ertoe aangezet nieuwe soorten energie-uitstralingen van het lichaam te postuleren. De Sovjets noemen deze nieuwe energie bioplasmische energie of kortweg bioplasma's.

 

Waterzuivering

 

Een andere toepassing van hoogfrequente hoogspanning is het zuiveren van water. Met name in Europa is voor de behandeling van drinkwater lange tijd gebruik gemaakt van ozon dat is gesynthetiseerd met behulp van corona, een zachte, blauwachtige, hoogfrequente hoogspanningsontlading. De effectiviteit van ozon komt voort uit het oxiderend vermogen. Echter, de directe werking van corona op water schijnt ongeveer dezelfde chemische en bacteriologische veranderingen teweeg te brengen als ozon met dit verschil dat de coronawerking een krachtiger uitwerking heeft. Tenslotte wordt hier een toepassing, van hoogfrequente hoogspanningen genoemd die momenteel in Nederland opgang maakt. We hebben het over de Multiple-Wave Oscillator (MWO), welke oorspronkelijk bedacht door Lakhovsky. Met behulp van Tesla lukte het Lakhovsky een toestel te bouwen dat een electrisch veld genereert met een enorme hoeveelheid frequenties. Elke levende cel, elk orgaan, elke zenuw en elk weefsel dat in dit veld wordt geplaatst, kan z'n eigenfrequentie vinden en in resonantie meetriller. Sinds 1931 is de MWO met name in de behandeling van vele ziekten, inclusief kanker. Nog nooit zijn er schadelijke effecten voor patienten gerapporteerd, in tegenstelling tot het gebruik van Rontgenstraling. Een van de mogelijke inrichtingen MWO bestaat uit een zender en een ontvangende resonator, welke beide dusdanig zijn opgeteld dat in hun onmiddellijke nabijheid een, electromagnetisch veld wordt gecreeerd. De te behandelen patient wordt tussen twee toestellen geplaatst. De duur van de behandeling en het aantal behandelingen is afhankelijk van de aard van de ziekte. De MWO kan geen kwalijke, beschadigende effecten op de patient hebben aangezien de opgewekte straling een electrostatisch karakter heeft. Celweefsel kan dus niet oververhit worden of verbranden, zoals het geval is met Rontgenstraling. De kennis van de MWO-apparatuur is, net als die van de Teslatechnieken, lange tijd onderdrukt geweest maar wordt momenteel op commerciele basis gebouwd. Voor al de bovenstaande toepassingen is het noodzakelijk over een goed werkende Tesla-transformator te beschikken. Momenteel is er voldoende over de techniek van deze trafo bekend om een dergelijke machine naar bevrediging te kunnen bouwen. Genoemde toepassingen van hoogfrequente hoogspanningen zijn veelbelovend voor de volksgezondheid.

 

 

Altijd is Tesla doorgegaan met het doen van uitvindingen ; ook hield hij zich bezig met het leggen van radiocontact met andere planeten en de ontwikkeling van mensvriendelijker oorlogstuig. De aansluiting met de buitenwereld kwam echter niet meer tot stand.

 

Tesla, geniaal of gek?

 

 

urne met de as van Tesla

Hier volgen enkele fragmenten die erop wijzen dat Nikola Tesla niet alleen geniaal was, maar wellicht ook een beetje gek.

 

 

Tesla beschikte over een buitengewoon perceptievermogen. Statische elektriciteit zag hij als een lichtgevende krans om mensen en voorwerpen hangen. De poes gaf 'groen licht' als hij hem aaide en de vonken die van zijn vacht spatten maakten luide knallen. Ook bezat hij het vermogen tot echolokatie (het zogenaamde 'aangezichtszien'): in een donkere ruimte 'zag' hij de plaats en de vorm van de voorwerpen om hem heen met zijn voorhoofd . Toen hij een keer ernstig ziek werd en hoge koorts kreeg, raakten zijn zintuigen als het ware oververhit en ging hij bijna dood van de indrukken (letterlijk). Als er een vlieg op tafel landde hoorde hij een doffe klap, het kleinste zonnestraaltje dat zijn ogen trof veroorzaakte een enorme klap in zijn hoofd, hij werd gek van de stemmen op straat, en de trillingen van een rijtuig in de verte deden hem ondraaglijk pijn. Nog lang nadat hij hersteld was van zijn ziekte moest hij al zijn wilskracht bij elkaar rapen om onder een brug of andere overkoepeling door te lopen omdat hij dan een enorme druk op zijn hoofd voelde (een soortgelijk symptoom treedt vaak op bij de ziekte van Parkinson - zie Awakenings van Oliver Sacks).

 

Hij leed aan hallucinaties. Hij zag dingen en mensen om zich heen die er niet waren (zei zijn omgeving) maar die hij niet van echt kon onderscheiden. Later ging het een beetje over (hij beweerde zelf dat hij ze door een uiterste wilsinpanning 'verjoeg'), maar hij bleef in staat de produkten van zijn verbeelding zo levendig voor zich te zien alsof ze werkelijk bestonden (een soortgelijk vermogen bezat ook de 'geheugenkunstenaar' die door de Russische neuropsycholoog A.R. Luria werd beschreven).

 

Tesla voerde in 1899 experimenten uit in Colorado Springs met een behoorlijk groot formaat radio-ontvanger omdat hij was gefascineerd van de manier waarop de bliksemflitsen zich bewogen in onweersbuien. Hij probeerde een manier uit te vinden om de energie van onweersbuien onder controle te brengen. Op een avond ontving hij, wat hij noemde regelmatige signalen. Je weet wel zoals beep beep beep. Niet de normale atmosferische storing die je bij onweersbuien en bliksem hoort. Hij vroeg zich in die tijd af of hij luisterde naar een planeet die een andere planeet groette, zoals hij het omschreef. Vanaf die tijd werd het min of meer een obsessie van hem om steeds maar weer betere radio ontvangers te bouwen om te kijken of hij opnieuw kon ontvangen wat hij eerder hoorde. Hij kwam op een punt waarop hij beweerde dat hij werkelijk de overdracht van stemmen ontving. Hij zei dat het klonk alsof mensen over en weer spraken met elkaar. Hij maakte aantekeningen en zei dat hij werkelijk intelligente wezens van een andere planeet met elkaar hoorde praten, maar hij zei niet in welke taal dat was.( Tim Swartz)

 

Op het laatst van zijn leven kwam Tesla alleen nog maar zijn hotelkamer uit om, aangestaard door de andere gasten, zijn excentrieke maaltijden te eten en de duiven te voeren in het park. Daar stond hij dan vaak urenlang onbeweeglijk stram rechtop, als een standbeeld, met een hand uitgestrekt en van top tot teen bedekt met duiven.

Zou hij met zijn diepe intellect en vlijmscherpe perceptie in staat zijn geweest het moment aan te voelen waarop zijn creatieve gaven hem verlieten? Het antwoord is ja. Maar lees welke (verhulde) vorm dat bij hem aannam:

duif van Tesla

 

Ik heb jarenlang duiven gevoerd, duizenden. Maar er was een duif, een prachtige vogel, zuiver wit met lichtgrijze puntjes op zijn vleugels, die anders was. Het was een vrouwtje. Ik zou die duif overal herkennen. Waar ik ook was, die duif kwam naar me toe. Ik hoefde alleen maar te wensen dat ze kwam en haar te roepen en dan vloog ze naar me toe. Ze begreep me en ik begreep haar. Ik hield van die duif. Ja, ik hield van haar zoals een man van een vrouw houdt en zij hield van mij. Als ze ziek was, wist ik het direct. Dan kwam ze naar mijn kamer en bleef ik dagen bij haar. Ik verzorgde haar tot ze weer helemaal beter was. Die duif was de lust van mijn leven. Als zij me nodig had, dan deed niets er nog toe. Zolang ik haar had, had ik een doel in mijn leven. Toen, op een nacht terwijl ik in het donker op bed lag en zoals gewoonlijk over problemen nadacht, vloog ze door het open raam naar binnen en ging op mijn bureau zitten. Ik wist dat ze me nodig had; ze wilde me iets belangrijks vertellen, dus ik stond op en ging naar haar toe. Toen ik haar zag wist ik wat ze me wilde vertellen - dat ze doodging. En toen, terwijl haar boodschap me bereikte, scheen er een licht uit haar ogen - krachtige lichtstralen. Ja, het was echt licht, een krachtig, duizelingwekkend, verblindend licht, veel intenser dan ik ooit met mijn grootste laboratoriumlampen heb geproduceerd. Toen die duif stierf, verdween er iets uit mijn leven. Tot die tijd had ik altijd met zekerheid geweten dat ik mijn werk zou voltooien, hoe ambitieus mijn programma ook was. Maar toen dat uit mijn leven verdween, wist ik dat mijn levenswerk voorbij was.(N.Tesla)

 

Op 7 januari 1943 stierf hij in zijn hotelkamer. De volgende dag pas werd hij gevonden. In zijn kamer bewaarde hij een doos waarvan hij steeds gezegd had dat er een dodelijk wapen inzat dat bij het optillen van het deksel zou afgaan en heel New York verwoesten. Ze openden de doos en er bleek niets in te zitten.

 

 

 

 

 Lektuur